Η προέλευση και η επαναφορά του ιστορικού ονόματος της Γούνιτσας
Η προέλευση του ονόματος της Γούνιτσας είναι ίδια με την προέλευση της Καρδίτσας, Καρίτσας, Μακρινίτσας.
Από την καρδιά παράγεται η Καρδίτισσα (-Μα τί σκαζο-καρδίτισσα είσαι; λέει ένας Θεσσαλός τη γυναίκα του, η οποία του σκάζει την καρδιά και ποιο θεσσαλικά συγκόπτοντας την κατάληξη -ιτισσα σε -ιτσα τη φωνάζει σκαζο-καρδίτσα. Από τη Σπάρτη παράγεται η Σπαρτιάτισσα και ποιο λαϊκά Σπαρτιάτσα. Από τον Βόλο η Βολιώτισσα και λαϊκά Βολιώτσα.
Επομένως:
Καρδιά > καρδίτισσα > Καρδίτσα (βλέποντάς την από ψηλά, από τα γύρω βουνά η Καρδίτσα είναι στην καρδιά της πεδιάδας).
Καρυά > καρύτισσα > Καρίτσα (Από καρυές-καρυδιές η Καρύτσα είναι γεμάτη).
Μακρινή > μακρινίτισσα > Μακρινίτσα (η ποιο μακρινή, οπτικά, από τους οικισμούς του Βόλου).
Γωνία > γωνίτισσα > Γωνίτσα > και στα θεσσαλικά Γουνίτσα, διότι οι Θεσσαλοί συχνά χρησιμοποιούν το -ου αντί του -ο. Ου Κώτσιους, ου Μήτσιους, του γουμάρι αντί το γομάρι κλπ. Ο οικισμός είναι χτισμένος στους πρόποδες ενός μικρού βουνού, βλέπει ανατολικά όλη την πεδιάδα και έχει στα αριστερά του τον Πηνειό. Έχοντας το βουνό στην πλάτη του και αριστερά του τον Πηνειό ο οικισμός βρίσκεται κυριολεκτικά σε μία γωνιά της θεσσαλικής πεδιάδας και ο δρόμος σταματούσε εδώ. “Εδώ σ’ αυτή τη γωνίτσα θα μείνουμε” θα είπαν κάποιοι ξεσπιτωμένοι περιπλανώμενοι, διωγμένοι από εισβολείς και κατακτητές. Στο λεξικό διαβάζουμε: γωνίτσα=μικρός τόπος. Φαίνεται, όμως, πως ο οικισμός μεγάλωσε αρκετά σε κάποιες εποχές, όπως φαίνεται παρακάτω σε διάφορα έγγραφα και από Γουνίτσα έγινε Γούνιτσα. Η μεταβίβαση του τόνου στην προπαραλήγουσα δείχνει, σε πολλές περιπτώσεις, αύξηση του μεγέθους ή ανωτερότητα. Βατράχι είναι το μικρό και βάτραχος το μεγάλο, επίσης, παιδάκι και παίδαρος, πολεμιστής και πολέμαρχος κλπ. Η Γούνιτσα αναφέρεται στα έγγραφα ως Γούνιτζα. Στα ίδια έγγραφα το Κουτσόχερο αναφέρεται ως Κουτζόχερος και η Μακρυνίτσα ως Μακρυνίτζα. Παλαιότερα το -τζ ήταν ποιο συνηθισμένο από το -τσ. Ο Μακρυγιάννης γράφει τζέπα όχι τσέπα (τσέπη), καθώς και ο Καραϊσκάκης, όπως γνωρίζουμε, χρησιμοποιούσε το -τζο και όχι το -τσο.
Επαναφορά του ιστορικού ονόματος του χωριού
Εβδομήντα χρόνια μετά την αλλαγή του ονόματος από Γούνιτσα σε Αμυγδαλέα συμβαίνει το εξής παράξενο, με τους κατοίκους του χωριού μας. Εξακολουθούμε να είμαστε Γουνιτσιώτες και κανένας δεν λέει ότι είναι «Αμυγδαλιώτης». Όλοι δε από τα γύρω χωριά μας ονομάζουν Γουνιτσιώτες. -Βρε απ’ τ’ Γούντζα είσαι; Επιπλέον, στον νομό της Λάρισας υπάρχει και άλλο ομώνυμο χωριό, η Αμυγδαλή της Αγιάς, με την οποία γίνεται σύγχυση. Μήπως ήρθε ο καιρός για την επαναφορά του ιστορικού ονόματος του χωριού μας;
Κάποιοι, εκτός χωριού βέβαια, λένε, ότι η Γούνιτσα δεν είναι σε γωνία! Ευτυχώς όμως, υπάρχει και η Google!…
